Je praat een ander de grond in.
Voor je mede mens zonder enige zin.
Je kleineert de mensen die je niks hebben misdaan.
Denkt niet na bij wat je zegt, laat gewoon de woorden gaan.
Komt het wel eens in je op, dat je mensen raakt met jou woorden.
Ook al doen ze alsof ze je valse tonen niet hoorden.
Doet het je dan helemaal niets als je gezegd word.
Dat een ander zijn wereld op zo’n moment voor eventjes in stort.
Dat er geen zelfvertrouwen over blijft.
Omdat jij je zogenaamde macht even inwrijft.
Arme jij, ze kotsen je straks uit, walging is nabij.
Zelfvertrouwen heb je niet, in ieder geval minder dan mij.
En dat alles om jezelf beter te voelen dan je mede mens.
Dat je er gauw van mag leren is op dit moment mijn wens.
Op zich ben je heel verlegen,
maar je komt je zelf echt nog wel een keer tegen..