Einstürzende Neubauten vult de kamer
herkent de helse drukte in mijn kop;
geen rust hier, geen verlossing wacht,
geen nood: hersendood lost het wel op.
“Was ist ist, was nicht ist ist möglich”
het harde besef beukt in mijn hoofd
dat straks, of morgen, alles mogelijk is
met loze handen, het hart leeg geroofd.
Meedogenloos haalt de tijd me in,
snelt me voorbij, ik blijf hangen
in een reeds vergeten tijdsspanne,
misleid door eerzucht en verlangen.
ato: | Zondag, januari 29, 2006 12:35 |
Zeer mooi verwoord! Het leven kan je goed prettig verrassen! Maar als je van tevoren opgeeft... |
|
chocaatje: | Zondag, januari 29, 2006 07:46 |
Heftig!!!Eenzaam, onmacht dat lees ik er in. Misleiden is nooitgoed.Liefs mieke Liefs mieke |
|
kimW: | Zaterdag, januari 28, 2006 22:50 |
kan me er niet zo in vinden op dit moment... maar misschien snap ik het ook niet helemaal...of wíl ik het niet snappen... x |
|
Tika: | Zaterdag, januari 28, 2006 22:03 |
lijkt me een gevoel van hulpeloos zijn en treurnis...met als gevolg een gevoel van wanhoop... sterk op papier gezet dit...emotie die je er in hebt verwerkt is haast te voelen Kus Tika |
|
rock4u: | Zaterdag, januari 28, 2006 20:53 |
mooi, heel mooi, behalve t duits:P, sterkte.. xxxx |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2006 | ||
Thema's: |