De witte muren
schreeuwen hun stilte naar
me toe
Ik bedek myn oren maar
alles
staat
nog altyd daar
Ach,
Weet U dan misschien
op welk niveau we zitten en
waar
Zyn wy niet allemaal waterdruppels
zo fyn en maagdelyk
op de withete gasplaat
(weg ermee zeg ik toch)
- Verflonker me
Doe me verspreiden
Tot in het oneindige toe
Ik, hoog en omsingeld
door onwetendheid en gevaar
Witte nevel, ik vraag U
Draai niet langer om me heen maar
Omhels me
Dompel me onder in U koninkryk
Dit alles
Teder.
(09/02/06).