Verslaving
omie schrijft
"Wij ouders zijn vaak meeverslaafd
en raken dan ook doorgedraafd.
Zakken dieper weg met ons kind,
die de drugs zo lekker vind.
"Lekker ja, anders raak je er niet aan verslaafd, mam.
Dus daarom dat ik steeds wat meer nam."
Zo gaat het sneller de berg af.
Je wilt helpen, anders word het zijn graf.
Zo word hij steeds een beetje zieker,
je kind zakt iedere keer iets dieper.
Ziek word door iedereen begrepen
en breeduit vaak dus uitgemeten.
Je kind een goeie dag,
tovert op ons gezicht een warme lach.
Een overwinning in ons gevoel,
blijkt vaak een schot voor open doel.
Mensen zien jouw kind als weggooiprodukt,
junk is een benaming die ons hart eruit rukt.
Hij blijft ons kind, bovenal bemind.
Ook als dat de omgeving niet zint.
"Laat hem gaan, laat hem vallen
en je leven niet vergallen,"
is een veel gehoorde raad.
Geen moeder die haar kind zakken laat,
je bent geen kip die haar ei kapot trapt.
Slechts een ouder die steeds weer oplapt...
Nu is hij al drie jaar clean
en word dus ook weer graag gezien.
Vanzelf stijg je mee op de ladder,
al weet je op de grond een adder.
Want eens verslaafd, altijd verslaafd
is een mening die word gestaafd.
Word hij niet weer een beetje mager?
Ga je vanzelf een treetje lager.
Doe een gebed tot onze Heer,
die steunt hem altijd telkens weer.
Een dag niet gebruikt is een overwinning,
een week reden tot bezinning.
Een maand voorzichtig gaan geloven,
al kan hij je dit niet beloven...
Soms op het randje van z'n bestaan,
kun je hem toch niet laten gaan.
Samen stonden we sterk en geloofden in Gods Liefde,
hoe veel en vaak mensen ons ook griefden.
Ons geschenk nu al drie jaar,
onze jongen is weer daar.
Kennisen zien ons ook weer staan,
al zullen we die nu maar laten gaan.
Vrienden die ons altijd steunden
zijn te tellen op een hand.
Maar duurzamer dan de mooiste diamand...
Onverwoestbaar kostbaar,
daarvoor zijn we eeuwig dankbaar.
omie"
mijn zoon is nu al 4 jaar clean ik dank god voor elke minuut