de avond valt net als de regen
maar ik voel het niet
een tijd heb ik gezwegen
verstopte mijn verdriet
maar het gemis na maanden
lijkt erger dan voorheen
ik mis je lieve woorden
en voel me zonder jou
toch zo vreselijk alleen
ik heb mijn eigen gezin
dat houdt me wel bezig
maar het valt zwaar pap
je bent nooit meer aanwezig
de kinderen geven hun lach
met hun warmte en liefde
maar missen jou zo intens
en hoor vaak uit hun monden
opa was een geweldig mens
mums: | Woensdag, februari 22, 2006 23:29 |
voel even met je mee en denk aan mijn eigen gemis, herkenbaar dat gemis na maanden als de hele buitenwereld weer verder draait.Kom hetzelf nu ook vaak tegen.Schrijf, herinner, huil.Ik weet ook niet wanneer dit over gaat. Kan je alleen maar sterkte wensen en even een arm om je heen slaan, zoals velen dat mij doen. Samen komen we er wel. liefs mums |
|
erje: | Woensdag, februari 22, 2006 16:23 |
Ja Rian je zal toch moeten proberen om je verwerking een plaats te geven natuurlijk mag je elke dag met hem praten en kun je een kaarsje branden voor zijn foto, maar als je er zo moeilijk mee om kunt gaan is er mogelijk wel een praatgroep waar jij je bij aan kunt sluiten wens je sterkte, liefs erje | |
hiljaa: | Woensdag, februari 22, 2006 13:37 |
ja koester het de mooie gedachten! doe ik nu ook al twee jaar door! knufliefs--hiljaa-- |
|
Peter van Tiel: | Woensdag, februari 22, 2006 12:02 |
Lieve schat ik voel wat jij voelt. Ook ik ben mijn ouders een aantal jaren geleden verloren. Er staat een foto van ze bij mijn bed en elke avond, voor de slapen gaan, raak ik ze even aan en zeg welterusten. Dikke troostknuffel van, Peter. |
|
fran92: | Woensdag, februari 22, 2006 11:12 |
heel mooi geschreven wens jullie heel veel sterkte,, veel liefs fran92 |
|
L!a: | Woensdag, februari 22, 2006 09:56 |
mooi gedicht...koester die herinnering laifs..elze |
|
HIJ&ZIJ: | Woensdag, februari 22, 2006 09:52 |
*slik* | |
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2006 | ||
Thema's: |