Twee jaar geleden begon het al,
depressie,rare gedachtens, weinig zelfvertrouwen.
Veelsteveel meegemaakt dat me zo erg raakte,
bijna iedereen verliet me zo kon ik ook niet verder bouwen.
Maar jij 'D' bleef bij me,
toen en nu nog steeds.
Als het weer even fout ging,
kwam je altijd en was je weer geweest.
Jij wist dat alles moeilijk voor me was,
verbazingwekkend voor mij dat je dat nog wist.
Jij hebt me laten zien wat ik,
toen allemaal heb gemist.
Met jou steun heb ik nu de draad weer opgepakt,
ik zelf stond ook erg verbaast er van op te kijken.
Ik hou van je, ik vertrouw je en ik heb je steun,
en met jou steun en mijn eigen wil kan ik iets berijken.
En dat is gebeurt, dankje !