ik ben verdrietig, maar ik huil niet
ik ben boos, maar ik lach
ik heb een gebroken hart, heb niet lief
de maan staat aan de hemel, t is dag
in mijn hoofd zitten allemaal mannetjes en vrouwtjes
allemaal stemmetjes die tegen elkaar praten
sommige schreeuwen, sommige fluisteren zachtjes
het is alleen vervelend dat de blije stemmetjes mij allemaal verlaten
er is een boos stemmetje, schreeuwt de hele tijd
er is een verdrietig stemmetje, huilt de hele tijd
er is een bang stemmetje, stilletjes in een hoekje
bang voor alles, in hem heerst onzekerheid
al een tijdje ben ik een stemmetje kwijt
een blij, vrolijk stemmetje, die is weg
van binnen is er geen blij stemmetje
maar hij is er wel hoor! is wat ik tegen iedereen zeg
ben verdrietig maar ik huil niet
ben boos, maar ik lach
zo bang als ik ben, straal ik zelfverzekerdheid uit
of was dat nou toch een traantje? is dat wat je werkelijk zag..?