Wat ben ik in deze kille duisternis?
Dood?
levend?
Iets tussenin?
Men enige besef is dat ik nog denken kan...
Mijn hart kwijnt weg bij gedachten aan vroeger
en tranen vloeien voor wat nog komen kon...
Daar waar eens men hart vertoefde is nu een kille holte
En eenzaam spring ik in de duisternis.