het is zondagochtend,
en ik lig op een koude vloer,
zachte regen druppelt op me neer.
ik probeer op te staan,
het lukt niet,
ik scheld,
en probeer het nog een keer.
nu gaat het beter,
ik zit op mn knien
en het wordt zwart voor mn ogen.
snel ga ik weer liggen,
ik scheld weer,
nu hard.
een man komt naar me toe rennen,
ik schrik
en probeer me te verstoppen.
de man kijkt me aan,
heel vies en zonder medelijden.
ik weet wat hij denkt.
snel sta ik op,
het lukt.
ik loop weg,
naar een bankje,
om te zitten.
en ik scheld,
en ik roep.
maar niks helpt,
ik ben alleen op een zondagochtend.
ik denk na,
aan vroeger,
met zn allen eten,
warme broodjes en thee.
zachtjes loopt er een traan over mn wang,
nu scheld ik zachtjes,
en ik ga op zoek,
naar een warm broodje,
misschien wel een kopje thee.