Weet je nog die eerste dag?
Die eerste keer toen ik je zag?
Je was angstig, je had pijn...
Toen wist ik dat ik er voor je zou zijn!
Je was bang en broos...
Je was angstig en boos...
je leefde in je eigen wereld
en je was bang van de onze...
Maar toen kwam de hoop terug
En ik gaf je een duwtje in je rug
Nu zie ik je niet meer wenen,
want je staat terug op eigen benen!
Je straalt terug van geluk!!
Je leven kan niet meer stuk!
En in die zes maanden tijd...
Ben je al je angsten kwijt!!!
Zusje, ik ben zo blij dak je heb!!
Met veel liefde geschreven, Sanna.