Ze stikt in verdriet
Ze verdrinkt in haar tranen
Ze wil niet dat iemand het ziet
Er is niemand die haar een troostend woord geeft
Echte liefde kent ze niet
Geluk, dat is waar zij naar streeft
Iedere dag een nieuwe strijd
Eenzaam op haar kamer
Alles en iedereen dat zij verwijt
Stil in een hoekje waar niemand haar hoort
Waar ze kan huilen
En niemand haar stoort
Eenzaam en verlaten
Gevangen in een gebroken hart
Ze zwerft over donker verlaten straten
Ze houdt een spiegel voor
Kijken in haar spiegelbeeld
Zie ik mezelf, de hele dag door.