Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Deprimande
De depressieve weet
dat gevoelens bedriegen
de realiteit vervormen
in duizend-en-één wanen.
Maar zonder weerstand
is de angst steeds nabij
gaat al een paraplu op
bij de eerste tranen.
Zwart noch wit ziet hij
want alles is grauwgrijs;
het geluid is besmet met
een piepende muizenruis.
Soms in een helder moment
staat er peper naast zout
maar strooit hij veel te veel
en verpest hij het gerecht.
De wereld komt zijn strot uit
ook al gaat er niks meer in.
Het is een levenswalging
die ademend wordt versterkt.
Een misselijkheid van de ziel
tollend cirkelend
draaiend malend
onrust zonder gedrevenheid.
Reacties op dit gedicht
Anton van Amerongen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
pluisje18
:
Vrijdag, maart 10, 2006 20:02
mooi hoor,
en toch wel herkenbaar :(
liefs
Over dit gedicht
Auteur:
Anton van Amerongen
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
10 maart 2006
Thema's:
[Ziekte]