my_meisjuh: | Donderdag, maart 23, 2006 20:17 |
heey...., ik vind dat je een mooi gedicht hebt geschreven. ik maak het zelf ook wel eens mee, maar mijn leven is nog niet opgehouden maar eigelijk alleen maar erger geworden.psygiaters, opnamen en nu niks meer, niemand kan meer wat voor mij doen. veel sterkte maartje |
|
Rene van der Klugt: | Donderdag, maart 16, 2006 00:23 |
Als je beseft dat je er mensen pijn mee doet, zou je ook moeten beseffen dat je niet alleen staat.. Wanneer de tranen uit de armen stromen Wanneer de ogen sluiten door de pijn Moet je beseffen wat er kan gaan komen En moet je beseffen, hoe je toekomst ook kan zijn.. (Ik weet dat automutileren op het moment zelf verdomd goed voelt, weet ook dat je er later (kan ook een lange termijn zijn) veel spijt van krijgt.. uitleg? renteneetje@hotmail.com..) |
|
Sophie Troost: | Dinsdag, maart 14, 2006 17:07 |
ik weet niet wat ik moet zeggen. ik ben er stil van .... zo mooi! en goed verwoord! -XXXXXXX_ sophie troost |
|
lachebekje1988: | Dinsdag, maart 14, 2006 11:28 |
Verdrietig gedicht. Lachebekje1988 |
|
--justme--: | Dinsdag, maart 14, 2006 11:21 |
*stil..* mooi verwoord |
|
ShyAngel: | Dinsdag, maart 14, 2006 10:52 |
Wat een droevig gedicht! Ik wou dat ik je een schouder kon bieden om te huilen. Een arm om je heen kon slaan, om je de liefde te laten voelen. Je te laten zien dat de wereld ook mooi kan zijn! Liefss |
|
Auteur: lief_duiveltje | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2006 | ||
Thema's: |