Het zijn je ogen die het doen
Je ogen die mij alles leren behalve een zoen,
Laten ze me zien hoe ik moet leven, lachen en liefhebben.
Je ogen die me hebben weggehaald van mijn spinnen webben..
De webben die me tot falen hadden genomen,,
De webben waaraan ik niet zou kunnen ontkomen..
Maar door jouw blik die me altijd wordt geschonken,,
Ben ik langzamerhand in jouw ogen verdronken..
In je ogen neem je me mee naar jouw webbenstand,,
Een wereld van webben & een speciaal land..
Laten me nog meer zien dan mijn lef had aangekunt,,
Je laat me met je blik via de wereld van webben langs het speciale land, je gevoelens zien..
De gevoelens waarvan ik altijd heb getijfeld of ze wel bestonden,,
Ik ben zo verdronken in jouw ogen en langzaam voel ik onze monden..
Elkaar proeven, langzaam verwijderen mijn spinnen hun verwarde webben en verlaten mij,,
Terwijl de jouwne zich bij me binnenvoegen en ik voel allerlei..
Emoties door elkaar vliegen..
Met moeite maak ik me los van je blik
Sluit langzaam mijn ogen,,
Fluisterend zeg je gesmoord voor het eerst..
Ik hou van je
Zachtjes antwoord,,
Ja, dat weet ik