ik wil het eigenlijk niet opgeven
maar je heb me geen ander keus gelaten
je wilt je liefde niet gaan geven
dus loop ik alleen over de straten
ben een tijdje aan mezelf gaan denken
dus weet ik het nu voor 100% zeker
je gaat geen liefde aan mij schenken
en eraan denken word me hart toch niet van beter
opgesloten in nutteloze dromen
en niet meer lachen op hetzelfde manier
de tranen die hoefen niet meer te komen
maar in me hart heb ik je wel nodig hier
ik ga jouw gevoelens niet dwingen
maar een zelfgeschreven lied staat voor jouw klaar
het gaat toch niet helpen als ik het voor jouw ga zingen
dus diep van binnen voel ik me raar
geen enkel medicijn kan de pijn bestrijden
want de pijn blijft door me aderen stromen
maar kan die mooie blauwe ogen niet ontwijken
en ik wil niet meer aan jouw ontkomen
toch voel ik geen pijn
als ik die lieve lach van jouw heb gezien
maar dan willen die gevoelens ook bij jouw zijn
bloeit weer die oude gevoelens voor jouw misschien
de liefde die diep in jouw hart waren verborgen
die bestaan jammer genoeg niet meer
sinds die kus blijf ik maar wachten op morgen
maar ik heb het al opgegeven zodat je het maar weet veer