Jij leeft van binnen.
Het is moeilijk het te vertalen in één paar zinnen.
Hoe is het te leven samen met jou.
Jij drijft me regelmatig in het nauw.
Misschien is alle hoop vervlogen.
Mooi niet, ik blijf er in geloven.
Beschrijf jou in mijn gedichten, al probeer je me telkens wel ergens te raken.
Bundelen wij onze krachten, het geen ons veel sterker zal maken.
Hopelijk dat het jou verwart.
Gedeelde beperkingen is gedeelde smart.
Misschien gaat het ooit nog voorbij.
Dan staan wij niet meer zij aan zij.
Men zegt dat ik mijn beproeving heb doorstaan.
Ach..Wat ze er dan ook mee bedoelen, kan ik dan nu weer gewoon verder gaan?
Voorlopig blijf jij maar verder aan mijn lichaam knagen.
Het houdt me op bed “alweer” één aantal dagen.
RvM