Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Het einde van de tunnel
Ik baan me een weg door onmogelijkheden.
Steeds struikelend over onverwachte situaties.
Met vallen en opstaan bereik ik m'n bestemming,
maar eenmaal daar slaat de twijfel toe.
Waarom neem ik toch de moeite.
Het is noch de pijn, noch het verlangen.
Ergens tussenin ligt de reden, maar waar?
Onvolkomendheden daargelaten ben ik gelukkig.
Niet meer dan lucht, ben ik.
Mezelf vergeten, wie ik was.
Maar wat ik doe, is hoe ik ben
en wat ik wil is hoe jij me kent.
Aan het einde van de tunnel zal ik slagen.
Ik ga door onvermoeibaar, onverstoord.
Toetreden tot de warmte, het verlaten van de kou
Aan het einde van die rit... vind ik mijn rust bij jou
Reacties op dit gedicht
Hein Brocks vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
vlinder29
:
Dinsdag, april 11, 2006 08:14
prachtig heel erg goed geschreven
100% me
:
Maandag, april 10, 2006 23:38
Deze is echt heel mooi...
kussss
Kim rc
:
Maandag, april 10, 2006 22:21
sterk! xxx
Over dit gedicht
Auteur:
Hein Brocks
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
10 april 2006
Thema's:
[Houden van]