Een tijd om afscheid te nemen,
van iemand die ons dierbaar is.
Degene die daar ligt,
maar het is slechts het lichaam.
De geest zal altijd onder ons voortbestaan.
En als we naar de sterren kijken,
zien we onze dierbare het helderst fonkelen,
en dan vraag je je af: " Laat nog eens iets weten van daarboven."
Maar nu is het tijd om die persoon los te laten,
en verder te gaan.
Want hij kijkt boven liefdevol toe,
hoe wij hieronder voortbestaan.
Eens zal er een dag zijn dat we hem weer zien,
en dat we heel gelukkig zijn!
Samen op een plaats waar we nooit meer uit elkaar gaan.
Dit gedicht heeft mijn allerbeste vriendin geschreven, toen haar neef Bjorn, op 11 september 2005 is overleden aan een auto-ongeval.