De stenen klinken hol
onder de aandacht van de regen
stappen plassen druppels kaatsen
leven onder nachtelijk gezang
het licht van een lantaarn het maanlijk
toeziend oog weet het woord te vinden
weet een lege plek waar het werkelijk
stil is.
Kiezels scherpen het inzicht
ideeën werpen het eerste licht
over de schaduw van het water
waar de laatste roep van later
gemoedelijk weergalmt over
betere kringen.
Een zwerver werpt een schampere lach
in vuilnisbakken echoën
zuivere melodieën breken tanden
op de waarheid van een schamele
brok hoop.
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2006 | ||
Thema's: |