toen was niet alles beter
je was eraan gewend
er was een tijd voor de melkboer
een tijd voor de bakker
ze kwamen aan de deur
moeders wil was wet
en soms die van vader
regeerde als een huisdespoot
het verlanger naar later
wordt nooit meer zo intens beleefd
de zondagen nooit meer zo lang
de kussen van Annemie roepen
nog het gras en stenen tot leven
de zon schitterde in het haar
de glans van haar donkere ogen
de geuren van dat jaar