Het water valt bij de waterval
Heel hard naar beneden
De rotsen aan de zij kant neemt
Een figuur aan als zo even
De treurwilgen sieren de oever
Staan stevig in de grond
Ze laten hun takken sierlijk hangen
Waar men ze ook bevond
De zon staat aan de horizon
Te stralen maakt dit tot een mooi geheel
Het water klettert verspreid zijn spatten
De natuur is nooit alleen
Het water raast nog steeds langs de rotsen
Gedwee zo naar benee
Kabbelt daarna rustig verder
Reiger: | Woensdag, mei 03, 2006 14:25 |
Heel erg mooi beschreven....(jij gebruikt ook altijd het perfecte lettertype) | |
~~~eilahtan~~~: | Dinsdag, mei 02, 2006 21:46 |
schitterend vind een waterval altijd een beetje mysterieus liefs knuf nathie |
|
pescheur: | Dinsdag, mei 02, 2006 20:37 |
water, één van de onmisbare ingredienten van het leven..mooi ~~~ | |
m@rcel: | Dinsdag, mei 02, 2006 12:46 |
prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
nippy: | Dinsdag, mei 02, 2006 11:55 |
zie het zo voor me...mooi.. liefs, |
|
Amon: | Dinsdag, mei 02, 2006 11:48 |
magisch, net zoals een open haard... | |
fran92: | Dinsdag, mei 02, 2006 11:22 |
vind een waterval ook zo mooi.. heb ooit in oosterijk een heel eind omhoog gelopen voor een waterval... zo ontzettend mooi! ook een prachtig gedicht dit! liefs en fijne dag fran92 |
|
Auteur: myrkvi | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2006 | ||
Thema's: |