De zon komt op,
de vogels fluiten,
het wort weer ligt,
deze kenmerken,
zijn kenmerken die laten zien:
er begint weer een nieuwe dag.
Elke nieuwe morgen,
zit vol onverwachte dingen.
Elke nieuwe morgen,
zit vol onverwacht verdriet.
Elke nieuw morgen,
brengt je iemand die je troost schenkt.
Elke nieuwe morgen,
schrijf ik een gedicht.
Voor mij is elke nieuwe morgen
zonder hem...
Een morgen vol verlangen en verdriet...
Verlangen naar hem, verdriet niet bij hem te zijn.
Ik mis hem, 'k wil bij hem zijn.
Maar elke nieuwe morgen als ik ontwaak
ben ik alleen...
Alleen op m'n kamer
een kamer met spullen
maar met leegte
een hele grote, kille leegte
dan mis ik hem het ergst.
En verlang ik naar zijn stem
zijn stem die mij gerust stelt
zijn stem die mij de liefde schenkt
zijn stemdie mij aan het lachen maakt
zij stem, die als ik ontwaak mijn dag
vanaf dat moment onvergetelijk
maakt ...
*Phoebe*