papa het is allemaal zo verwarrend
mijn hoofd die tolt mijn maag draait om
en van binnen ben ik eigenlijk wel blij
dat jij niet weet het hoe en het waarom
voel me zo ontzettend alleen staan
maar partij kiezen is toch niet rieeel
en als ik hem om een reden vraag
dan zegt hij gewoon ja weet ik veel
papa kon ik maar even schuilen
in de stilte de rust die jij bezat
jij die me altijd weer liet lachen
echt pap niemand anders lukt dat
ik mis je “mosje” mijn vader en vriend
en als ik je dit alles zou hebben verteld
hoe hij zijn masker verloor en viel
wat was je in hem dan teleurgesteld
ik troost mezelf nu in kinderarmpjes
samen komen we er wel doorheen
en pap ik leer nu mijn vrienden kennen
en geloof me ik zie er geen een
Dylirium: | Woensdag, mei 10, 2006 10:30 |
Heb het in twee keer gelezen.....heel mooi gedaan knuf x |
|
hiljaa: | Dinsdag, mei 09, 2006 20:02 |
troostende kinderarmen, het is goed dat we die hebben! knufliefs--hiljaa-- |
|
flores: | Dinsdag, mei 09, 2006 19:21 |
Schuilen in een herinnering..dat doe je al middels dit gedicht te schrijven. Het gemis zal er iedere keer zijn als er iets belangrijks gebeurt in je leven..maar hij zal er altijd zijn. Dat geloof ik in ieder geval. En alleen staat niemand, kijk om je heen. Liefs |
|
m@rcel: | Dinsdag, mei 09, 2006 19:06 |
ben er stil van....zo mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Anneke v/d Wel: | Dinsdag, mei 09, 2006 19:01 |
Mooi geschreven. Mijn ouders zijn ook gescheiden en heb nog steeds moeite met een band met me pa... Ik wens je veel suc6 met jullie relatie en dattie beter mag worden ;) Liefs Anneke |
|
HIJ&ZIJ: | Dinsdag, mei 09, 2006 16:32 |
op de een of andere manier een mooi troostend gedicht, soms heb je het gevoel er helemaal alleen voor te staan, kl*te is dat, liefs, |
|
MiSsCrAzY: | Dinsdag, mei 09, 2006 16:29 |
Wow! Heel triest.. Vooral die laatste zin.. Het komt goed, meisje.. | |
mums: | Dinsdag, mei 09, 2006 16:03 |
lieverd, dit is triester, dan triest, vooral die laatste zin. Je vader zal bij je zijn en je net als je kinderen, hier door heen slepen. En wij zijn er ook nog. Knuf liefs mums |
|
switi lobi: | Dinsdag, mei 09, 2006 15:50 |
Dit is zo triest.....hou je goed meis, je kinderen helpen je en je vader ook! Liefsliefs, switi lobi |
|
Gert: | Dinsdag, mei 09, 2006 15:49 |
Zo mooi dit. Topper Riann, zo mooi en sterk verwoord. Vooral je laatste stroffe, dat van die vrienden. Ben trots op je. Dikke x |
|
Oorlam: | Dinsdag, mei 09, 2006 15:34 |
in ieder geval mooi dat je troost kunt blijven vinden in het schrijven aan hem | |
Bloem*: | Dinsdag, mei 09, 2006 15:21 |
.. Stil word ik ervan .. Liefs |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2006 | ||
Thema's: |