Gevangen
Bij de mensen achter tralies,
denk ik aan jou verlies,
aan hoe jij verdween,
plots,
waren we niet meer een.
In het kabbelende water,
weerklinkt het stille gemis,
en hoe eenzaam het leven,
nu zonder jou is.
Net zoals de mensen,
achter de tralies,
zit jij gevangen,
achter de dood