het leven raast soms voorbij
als een sneltrein
in die trein zitten allemaal mensen,
Mensen die denken, net als jij
dat ze genieten van de rust, om eventjes te zitten.
tijdens het zitten komen de gedachten
spelen de gedachten hun eigen leven
Overdenken ze, hun voorbijgaande reis.
In die reis voelen ze zich alleen
Want het leven raast aan hen voor bij.
Daar in dat ene wagonnetjes zit jij
Naar buiten kijkend
Zie je al het moois aan je voorbij gaan
Denk je dan ook wel eens
Waar is die tijd van mijn rust
Je wilt genieten maar weet niet meer hoe
De kleine dingen zijn je ontgaan
De grote dingen hebben je aandacht
Je raast mee in de tijd van vele
Hou stop!
Neem je rust,
geniet van die kleine dingen om je heen
Er is maar één rails waar jouw wagonnetje op past.
©2006 n8vlinder