De kinderkopjes bloosden van vreugde
toen ze – tik, tik – trippelend overvloog
haar hakkenhoge hielen huppelend
onder het bevallige bloot van een korte rok
Deed ik alsof de straat niet leeg was
en schrok, voordat ik haar lachend van mijn rug trok
zonder plichtplegingen mijn lippen op haar nek
en mijn handen plagend, vingervlug
Knarsend keek ik op naar de grote klok
ach en als ik dan toch liegen moest
konden het maar beter mooie woorden zijn
de humor die men waarheid noemt
was zelfs met mijn geslijm te droog
om zomaar weg te slikken
Jutta: | Woensdag, mei 31, 2006 20:19 |
Graag gelezen! Liefs, Jutta |
|
tarierabombom: | Woensdag, mei 31, 2006 20:10 |
Heel mooi. liefs, |
|
wijnand.: | Woensdag, mei 31, 2006 07:10 |
prachtig | |
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
Thema's: |