Daar waar de dag overgaat in de nacht
Daar waar de zee verdwijnt in de horizon
Daar waar de sterren verdwijnen in de hemel
Daar ben ik nu
Daar waar ik los moet laten
Waar ik alleen loop
In het grote onbekende
Daar voel ik me klein
Jij bent er niet langer om me vast te houden
Ik kan roepen in de stilte van de oneindigheid
Maar er is niemand die me hoort
Daar is een sprankje van de avondzon
Daar is het zachte ruizen van de zee
Daar is die ene heldere ster die je altijd ziet
Daar is waar ik naar verlang
Daar waar ik aan vast moet klampen
Waar ik zal vinden wat ik zoek
Licht aan het einde van de tunnel
Daar voel ik me groeien
Jij bent er en reikt naar mijn hand
Daar waar ik zacht kan fluisteren
en jij me hoort
Daar is de maan, rond en vol
Daar is de oceaan, krachtig en oneindig
Daar is het onbekende van de sterrenhemel
Daar is waar het zijn moet
Daar waar mijn bestemming ligt
Waar ik heb gevonden wat ik zocht
In volle glorie zonder schemer
Daar ben ik groots
Jij bent daar en houd me stevig vast
Daar waar ik luidkeels kan roepen
hoe zielsveel ik geef om jou