De zon gaat rood onder
de schemering valt
over de dorpel van de avond
Het is een wonder
dat de maan zonder enige hulp
haar weg achter de wereld vond
De lucht hangt, vol spanning
voor de nacht die komen gaat
die vol dromen en geluiden
zich afspeelt
in vol ornaat
Ik zit hier voor het venster
die me verbindt met het daar
ik zie dit alles, steeds maar verder
En ik denk alleen aan haar