Welluidend klimt de ochtend
zich aan de mens op, hij staat
rekt zich omhoog en beweegt
zich vooruit.
We schaduwen de zon
draaien gedwee om haar as.
Soms wijzen we ergens naar
proberen wat met zinnen
maar meestal zijn het dingen,
gewoon dingen.
Ik blaas mijn passie
omkleurt met breekbaar geluk
en lach in mijn dromen
want de bel ging niet stuk.
lachebekje1988: | Zondag, juli 02, 2006 17:26 |
Heel knap gedaan ik kan niet anders zeggen! KNUF |
|
secunde: | Zondag, juli 02, 2006 15:07 |
Mooi gedicht. Heeft wel iets van mijn gedicht "de morgen gloort", misschien vind je het leuk om die te lezen Secunde |
|
Raira (Ria): | Zondag, juli 02, 2006 09:04 |
jij hebt echt een bijzonder mooie manier van dichten telkens weer lees ik je graag liefs Ria |
|
sunset: | Zondag, juli 02, 2006 07:20 |
Zo lees ik jou meer dan graag EvR. Liefs en een fijne zon-dag, sunset PS: Waar blijft Het schrijvertje toch? |
|
switi lobi: | Zondag, juli 02, 2006 00:49 |
Machtig! Liefsliefs, slaap lekker! switi lobi |
|
Gert: | Zondag, juli 02, 2006 00:35 |
Wow, mooi! Groet, Gert |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 02 juli 2006 | ||
Thema's: |