tranen
Soms voel de ik tranen over mijn gezicht lopen,
Maar ze zijn er niet
Ik voel de knoop van verdriet
In mijn buik zitten.
En mijn hart huilen.
Maar een keer alles eruit gooien
Dat lukt me niet
De tranen blijven altijd,
achter me ogen steken.
Ze komen er maar niet uit
Altijd blijven ze in die knoop steken
Daarom,
probeer ik er zo min mogelijk
aan te denken.
Maar het lukt me niet,
Het blijft me achtervolgen
Kon ik het maar wegstoppen
Voor altijd
Maar ooit,
ooit komen ze uit die verdomde knoop=
En komen de tranen naar buiten
en dan,
dan ben ik er vanaf.