Ik had je op een plek laten komen...., waar nog nooit iemand was geweest......
IK was door jou aan het dromen....,en daardoor mijn gedachten ingereest.....
Je kwam op een plaatst......waar niemand van mij mocht zijn.....
Je was er als eerste en zeker als laatst......Je deed mijn ziel pijn...
Ik zette je op een plek wat zo diep was dat je me er kon raken....
Alsof je door mij heen liep...........en me in de drugs liet haken....
Je wist mijn ondergang ver van te voren........en je kon het tegen over mij eigelijk helemaal
niet maken.....Maar toch verroerde je, je niet en bleeft je er ijskoud staan...
Ik wilde jouw haat, niet horen....en onze liefde was daarom niet meer en niet minder dan een waan...
Ik had tegen me zelf gezworen........dat ik voor jou zou vechten en tot de laatste snik door zou gaan...
Maar ik was allang geleden......, in jouw hart verloren....en het was voor jou allang gedaan...
Ik heb elke nacht voor ons gebeden.... en zong jouw geluk in hemelse koren.....
Ik heb altijd achter jou blijven staan....
Maar liet daarom mezelf achter in het verleden...........Ik zette je, boven mijn eigen......
en verdwaalde daardoor diep in mijn gedachten....Ik deed op alle pijn, haat en op alle verdriet...
Ijskoud zwijgen........Je had alle controlle en je had alle machten.....
Ik wilde ze helemaal niet........en leefde door op het laatste beetje krachten.....
Elke dag deed je dreigen........dat je me zou verlaten......
Ik had geen schouders die mijn pijn verzachtte.......
Je had mijn ondergang in de drugs....., in de gaten......
Maar zonder genade, leek het alsof je het al verwachte....
Je wist dat de gevoelens aan mij vraten....
Vol van plezier, liet je merken hoe diep jij mij deed haten....
Drie keer ...........lukte het mij, me erbij neer te leggen.....
"het is over", het is voorbij......zei jij kil en gemeen tegen mij....
Je had niet op dat moment :"ik kan niet zonder jou leven", moeten zeggen.....
Had me dan erbij met rust gelaten.....
Het was al moeilijk genoeg.........Want de keuze's was, wat nergens op sloeg....
Maar was wel diepe pijn wat ik in de herrinneringen mee droeg.....
Je zegt op al jouw fouten, ijskoud dat ik ze verdien.....
Maar waarom.......,liet jij mij niet zien....
Ik was erdoor tot dolle malle bezotten gaan knallen...
en ben diep mijn gedachte in gaan vallen...
Je had een andere keus kunnen maken....
Maar je deed voor mijn pijn kiezen.....
Ik heb me in de tijd bij de pijn kunnen neerleggen...
En steeds meer ging ik mezelf in dromenland verliezen...
Maar het is nu over en is nu eindelijk voorbij.....In mijn hoofd zette ik je in een keer aan de kant....
De Momenten van ons samen wat je op msn tegen mij zei......De zinnen van :" weet je nog op het spaanse strant?"
"je zag niet dat ik naar je was aan het kijken.........je was zo mooi......"
Ik kon bij die zinnen me nergens meer aan vastgrijpen......, Want je wist niet dat die andere jongen, ik was in werkelijkheid...
Hoe hard de gevoelens dat moment mijn deden knijpen....Ik had je vertrouwen verlijd....
Ik voelde me gedwongen........maar had mijn gevoel vermijd...
Je was de "zogenaamde" andere jongen, aan het vertellen dat je niet meer deed dan om mij geven...
Dan je allang deed neerleggen......Dat je op een nieuwe liefde was aan het wachten.....
Het was alsof ik viel uit mijn leven........terwijl ik toch weer lachtte....
Je had me bedrogen......verraden en belogen....
Mijn ziel had je uit mij gezogen.......betrapt op heterdaden en je had de zinnen in geen enkel opzicht overwogen.....
Zelfs toen je de dag ernaar thuis was gekomen........en ik het je deed neer leggen......
"Je bent aan het dromen, ik wist dat jij het was....."deed je er simpel op terug zeggen......
We gingen slapen.......en ik deed je stom genoeg.................weer geloven....
Toen je smorgen deed ontwaken.....zei je dat je zo weer terug zou komen.....
had mijn "weet"niet van terug doen beroven....
Want een uur ernaar kreeg ik van jou een smsje..........
"maikel, ik doe om je geven en je was niet aan het dromen.....
maak wat van je leven...."
Was in het sms je mee gekomen....