Niets is nog als voorheen.
De meeste lopen nu nog met één boog om ons heen.
Men snoert ons de mond.
Chronische pijn patiënten zitten aan de grond.
Er zijn pijnlijke dagen die je het liefst overslaat.
En hopen dat de serie pijnscheuten, snel weer overgaat.
Ach, men snapt er ook niet van “ik wil geen medelijden”.
Laat ons dan ook met rust, dan kunnen we zelf de pijn bestrijden.
Men reageert ook altijd zo overdreven…
Laat ons toch gewoon met rust, dan kunnen wij op ons eigen tempo verder leven?
RvM