Liefdevolle tranen vlieten over mijn wangen
wanneer ik weer naar jou deed verlangen
Dag zei de zon tegen de dag toen de nacht
Haar toelacht en overnam haar macht
Jij die mijn verbeelding toelacht
en mijn eenzaam maar gelukkig hart
weer overhaalt tot nog meer smacht
omdat jij alle wetten der schoonheid tart
Zachtjes beroer ik jouw tedere wangen
Ik laat me die tijd hevig verlangen
Dag zei de maan tegen de dag
Die weer op aanbreken lag
Jouw lieflijk karakter zonder enige wanklank
Zet m’n smachtend hart in vuur en vlam
jouw verschijning rust uitstralend en rank
Laat me dromen dat je in m’n armen kwam
Het doemscenario dat jij iemand anders verwacht
Verlamt echter m’n goedbedoelde daadkracht
Dag zei de maan tegen de sterren in de nacht
Terwijl zij samen met hen de duisternis verzacht