Net zoals dode mensen verdwijnen.
Verdwijn jij ook stukje bij stukje.
Alles doet me denken aan jou.
Wat je doet en hoeveel ik van je hou.
Ik zou wel willen als schreeuwen als mijn stem tot ergens zou reiken.
Maar ze weerkaatst en word een echo van leegte.
Ik kijk naar de sterren en vraag me af hoe ze op eenzelfde plaats kunnen blijven staan.
Ik wou dat de liefde dat ook kon, zodat ik bij hem kan zijn.
Voor altijd.