Mijn hart doet zeer, mijn lippen trillen,
volgend jaar moet jij heel ver weg.
Laten we bidden en blijven hopen,
je eigen keus wordt er gezegd.
Een eervol beroep de vrede bewaren,
maar moet dat dan zo ver van huis.
Mijn lieve zoon gaat mensen helpen,
land vol oorlog, 't is daar niet pluis.
Een beetje bang en wat onzeker,
bereidt jij je voor op wat komen gaat.
Wrede mensen, bange burgers,
het is je plicht, je bent soldaat.
Ik weet het zeker, als jij daar bent,
help jij de mensen die daar zijn.
Oorlog en wapens, stille kinderen,
bloed vergieten, dat doet zo'n pijn.
Ik sta achter jou, geloof in jou,
hou zielsveel van mijn zoon.
Liefde is een kostbaar iets,
Voor velen zo gewoon!!!