in het begin, alles normaal
jij begon te lopen, je was toen nog maar twee
alles lukte, je groeide, en plots was er die klap
wat ik nooit begrepen heb
waarom jij
waarom jij nou
ik wil het niet geloven
je was nog maar zo klein
nu kan je niet lopen en niet meer praten
en niet meer thuis zijn
ik hou van jou zoals je bent
mijn zusje dat ben jij
je geeft me dan geen woorden
met je ogen praat je tegen mij
als ik in jou ogen kijk, zie ik wat jij me wilt vertellen
je schenkt me liefde, en een lach
Iedere dag opnieuw, zie ik je stralen
ook jij kan vrolijk zijn, al denken mensen vaak van niet
maar dat is iets wat je van buiten vaak niet ziet
ik zit er midden in
alles gaat langs me heen
het verdriet van mn moeder,
hoe moeilijk het soms is
om een zusje te hebben, wat niet praten en niet lopen kan
maar ik weet zeker
op een dag
komt alles wel weer goed,
ik geloof in jou
en tenslotte komt alles toch zoals het moet