Gevoelens in schrijven geven die perspectie,
Woorden gekenmerkt in kronkelende bochten,
Van persoonlijke aard toch zinnen verkochten,
Waar diepgang in betekenis een ieder, zag waarin.
Mijn beeld in emotie spreekt voor mij in delen,
Passend in het het klateren van goud als visioen,
Zo duidelijk voor mij, elke zin,
Oplossend in waterkringen zoals toen,
Wanneer ik schreef met die blik den tonele.
Wat mij brengt in woorden -harmonie in het begin,
Zo overtuigend in herkenning zoals het ging.
Betekenissen als grijze diepten in woorden,
Vullen mijn scherm als muziek in akkoorden.
*shining star__: | Donderdag, augustus 10, 2006 13:55 |
bedankt voor je reactie! wat je zei,daar heb je gelijk in maar t is niet altijd makkelijk.. ;) mooi gedicht! een gedicht met inhoud, dat merk je al als je het ziet. zou het zelf niet kunnen schrijven. egt mooi. xxx | |
to be or not to be: | Donderdag, augustus 10, 2006 12:59 |
dank voor je reactie,, idd erg verwarrend maar ook een supergevoel.. een gedicht zoals ik m nooit zal kunnen schrijven heeft indruk op mij gemaakt, erg mooi! xx shiny |
|
sunset: | Donderdag, augustus 10, 2006 09:41 |
Wohw! Hier kan ik iets mee. Prachtige treffend geschrijf. Chapeau. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Auteur: board | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
Thema's: |