Bijna elke avond
Je wist het,
dat voelde ik, telkens
als je naar de klok keek
schichtig, onrustig
de blik in je ogen
oh, wat wilde je graag
het deed zo’n pijn
om elke keer te moeten zeggen
nee, dat kan niet Pa
natuurlijk, ik weet het
je luisterde naar me
maar toch, die blik in je ogen
lopen kon je niet meer,
dat wist je wel, maar
kon je het ook geloven?
daarom, juist daarom
deed het zo’n pijn, telkens
als je tegen me zei:
ik ga mee, naar huis
en weet je, Pa
van binnen deed dat zo’n pijn
sunset: | Woensdag, augustus 16, 2006 10:17 |
Dit is rakend en (voor mij toch) hartverscheurend. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, augustus 16, 2006 09:43 |
Zo treffend geschreven elke keer, dat het bijna voelt alsof ik erbij was... ik vind dat je in deze serie heel veel van jezelf ( je intiemste gedachten) prijs geeft... k heb bewondering voor de liefdevolle manier waarop je dat telkens doet... kus van je dinnetje |
|
remie: | Woensdag, augustus 16, 2006 08:05 |
ik voel met je mee, want ik beleef het net iets anders, wanneer hij zegt : eens komt er een eind aan....liefs Remie | |
Lia van der Fluit : | Woensdag, augustus 16, 2006 07:44 |
nu begrijp je ook waar ik de inspiratie vandaan haalde.. onuitputtelijk,,, mooi en intens beschreven door jou. | |
switi lobi: | Woensdag, augustus 16, 2006 00:39 |
Ik ben maar stil.....en geef je een dikke kus. Liefsliefs, switi lobi |
|
M@rcel: | Woensdag, augustus 16, 2006 00:27 |
gevoelig mooi geschreven Rien Knuffie en slaap lekker M@rcel |
|
Klaes: | Woensdag, augustus 16, 2006 00:14 |
intens gevoelig de pleister op de wonde groet/klaes |
|
Auteur: Rien de Heer | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 16 augustus 2006 | ||
Thema's: |