sunniemo: | Maandag, augustus 21, 2006 23:47 |
lieve knuffel | |
milamber: | Maandag, augustus 21, 2006 20:51 |
koop maar een retourtje |
|
lommert: | Maandag, augustus 21, 2006 19:50 |
dit leest triest, ...elk leven is waard te leven;)en niets is zo veranderlijk als een mens;) stevige groet willem |
|
Lia van der Fluit : | Maandag, augustus 21, 2006 14:25 |
laat die laatste reis nog maar lang op zich wachten,,, er is nog zoveel moois te beleven,,,kijk om je heen,,, laifs,, Lia |
|
xxlauriexx: | Maandag, augustus 21, 2006 14:23 |
je hebt het mooi verwoord maar ik wens je sterkte liefs laurie |
|
KozMOCie: | Maandag, augustus 21, 2006 14:20 |
hmm sterk verwoord.. |
|
sunset: | Maandag, augustus 21, 2006 14:10 |
Dit is zo''n diepe bijna voelbare hopeloze eenzaamheid. Liefs en mijn oprecht warme knuf, sunset |
|
dishesqueen: | Maandag, augustus 21, 2006 13:29 |
inderdaad een zwaar gedicht,maar ook ontzettend mooi......Met bewondering gelezen. X | |
Gert: | Maandag, augustus 21, 2006 13:22 |
Mooi verwoord, maar erg zwaar. Zo erg kan het toch niet zijn? Groet, Gert |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 21 augustus 2006 | ||
Thema's: |