de muren schreeuwen hun gevoel...
Mond, neus , lichaamstaal en starende ogen...
vertellen mij hun geheimen bedoel..
de waarheid lijkt zo gelogen.....
de leugen blijkt zo waar...
traantjes lekken door de eenzaamheid..
Gedwongen moet ik ze van de koude vloer af drogen...
Ik zit in liefde gevangen maar van zijn naam ben ik allang geleden bevrijdt.
muren zonder behang....... vol gezichten
vol vage kleuren....
Ik zink met elke druppel steeds dieper in mijn drang...
Omringt door drukkende muren zonder deuren...
luisteren is als een dwang...
de stemmen preken
de stemmen zeuren.....
ik wil weg gaan
ik kan nergens heen
ik geef een blik naar de gevoelens wat op de muren getekend staan...
duizenden gezichten.....
Toch leeft er maar een...
voor de overgebleven uren te vullen heb ik ze met pastel erop gedaan..
Mijn verleden vind ik terug op steen...
tranen probeer ik te onderdrukken.....
verscholen want het had al zijn vaarwel gezegd...
muren zijn gemaakt uit ontelbare klein losse stukken.....
ogen voeren hun gevoel in gevecht.
de muren schreeuwen hun laatste kreten..
in kleuren zijn gezichten bezeten...
de muren schreeuwen de gelogen waarheid om mij het antwoord te laten weten