De diepe oceaan..
In je ogen lijkt de oceaan te zijn
Vol van zuiverheid
In je ogen zie ik een diepte
Die steeds maar verder gaat
Als ik blijf kijken
Ben ik bang dat ik erin verdwijn
Woorden lijken te vergaan
In de blikken die je me toewend
Zelfs zinnen worden vervaagd
Door een blik in je ogen te wenden
Maar niemand lijkt me te storen
Want ik krijg me ogen niet van je af
Ik kan er alles in zien
verdriet, angst, geluk..
Alles is er te vinden
Het lijkt een bibliotheek
Waarin je alle gevoelens vind
Maar toch verdwaal ik erin..
Het is een bijzondere kracht
Die me zo naar jou toe trekt
Woorden die naar de oppervlakte drijven
Om mij de antwoorden te geven
Lijk ik te horen in de diepte
Van de oceaan in je ogen
Even lijkt het alsof
De oceaan echt in je ogen bestaat
Warm vocht komt er vandaan
Geen koude stroom die naar beneden gaat
Maar een stroom van geluk die niet ophoud
Tranen zijn het.. vol van liefde en geluk
Ik word erin mee getrokken
Verder verzink ik in de diepte
De diepte van de oceaan in je ogen
Waar blijf ik staan, waar houd het op
Raak ik steeds verder verdwaald?
Of ben ik gevangen in je ogen?
Zal ik ooit nog verder willen zoeken
Naar onbeantwoorde vragen?
Of heb ik toch die antwoorden al gevonden
Verder zoeken zal niet nodig zijn
Want alles wat ik nodig vind om te weten
Is me al verteld door de diepte van de oceaan in je ogen