onrechtvaardig
als ik je hoor spreken met een stem
fluisterend hees, bijna dichtgeknepen
edoch niet opgevend met kracht
doorademt uit alle macht
de kolkend pijn crepeert in ogen
ondragelijk uit de diepte geƫxplodeerd
met rondom altijd die krans van licht
voor hem als baken op jouw gezicht
dan buldert ongenadig storm in mij
beukend uit voel van onrechtvaardig
terwijl mijn hart slechts stilte spreekt
met ziel om verlossing smeekt
Hilly N: | Vrijdag, augustus 25, 2006 13:38 |
Stil, vol bewondering gelezen. Lieve groet, Hilly |
|
hiljaa: | Vrijdag, augustus 25, 2006 09:29 |
droef rakend verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Vrijdag, augustus 25, 2006 08:12 |
ik kan me je gedicht helemaal indenken, ook mijn vader strijd...ik hoop dat de pijn niet te heftig wordt....liefs Remie | |
sunset: | Vrijdag, augustus 25, 2006 06:57 |
Wie zijn wij mensen om te bepalen wat rechtvaardig, onrechtvaardig is? Pijn voelen en verdriet hebben, ja. Maar al het andere is niet aan ons gegeven. Toch? Voelbare herkenbaarheid (ja ja, ook ik soms) door jou weer heel bijzonder verwoord en overgebracht. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
mums: | Vrijdag, augustus 25, 2006 01:37 |
ze zien lijden, doet zo zeer. rakend mooi meid. Liefs mums |
|
M@rcel: | Vrijdag, augustus 25, 2006 00:28 |
intens diep-rakend Slaap lekker M@rcel |
|
switi lobi: | Vrijdag, augustus 25, 2006 00:15 |
En daarom...heb ik vrede met mijn vader''s dood. Ik zou je even vast willen houden nu. Dikke kus, liefsliefs....switi lobi |
|
Innerchild: | Vrijdag, augustus 25, 2006 00:12 |
Dit raakt ... ach, als het eens anders zou kunnen ... *zucht* Knuf, Innerchild |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 25 augustus 2006 | ||
Thema's: |