Die hand,het verdriet,de pijn...
Hij had het weer,
zijn ogen verbijsterd van kwaad.
Het besef dat hij me haat,
Ik wou zo graag even alleen zijn.
Niet elke avond die drang te moeten hebben,
Elke avond diende voor mij niks meer.
Hij deed me echt zoveel zeer,
Kan er niet tegen.
Kan het niet winnen,
Hij is de beste ik moet hem beminnen.
Keer op keer die vreselijke dingen,
Waar hij me tot doe dwingen.
Nee papa ik wil het niet meer,
Nee niet nog een keer.
Hij riep waarom ik bestond,
Ik lag doodbloedend op de grond.
Ik zag bijna niks meer,
hij ging maar door...
Iedere avond keer op keer,
Papa weet je..
Je doet me echt heel veel zeer.