ik ben niet van plan mijn gevoelends te delen,
met hen die me lief zijn of niets kunnen schelen,
mijn dagen, mijn nachten, mijn tranen, mijn zorgen,
mijn diepste verlangens die hou ik verborgen,
ik ben mijn leven te dikwijls bedrogen,
ik ben door mijn vrienden en geliefdens te vaak voorgelogen,
dus hoef je niet van mij ook echt niets te verwachten,
mijn diepste gedachten die deel ik met...
niemand
het zijn gewoon dingen die wil ik niet uiten,
die komen heel mijn leven niet meer naar buiten,
mijn diepste gedachten die schuilen van binnen,
die wil ik niet vatten in woorden en zinnen,
maar soms zou ik willen dat ik ze kon delen,
mezelf laten zien en geen rol hoeven spelen,
en toch is het beter het zo maar te laten,
ik kan gewoon niet praten... met niemand...
ik ben een dwaas zoals zovelen,
gevangen in mijn eigen val,
de glazen kooi van mijn gedachten,
waar ik dit leven sljten zal...
maar jij blijft gewoon bij me,
terwijl ik uit dit leven wil verdwijnen,
maar geloof me ik blijf bij je,
ik laat je niet achter met de dood,
ik kan je op die manier niet verlaten,
ik wil niet dat je me daardoor gfaat haten,
of juist kapot gaat van verdriet...
je bent het beste dat mij is overkomen,
iemand heeft me geholpen daarboven...
dit wonder dat ik niet verdien,
ik wil je zograag alles geven,
alles wa jij verdiend,
maar dat is teveel om op te noemen en zo kan ik niet zijn,
ik stel niets voor in dit leven,
en jij wilt het jouwe met mij delen...
maar voor jou blijf ik leven...
jij bent mijn alles,
en ik hoop dat je dit leest en onthou dat ik je nooit vergeet,
je trouw ben en van je hou...
van niemand anders alleen van jou!!!
(ik zit niet lekker in mijn vel maar hij slaat me erdoor heen, terwijl ik hem pijn en verdriet doen, hij is een wereldvent en iedereen moet het weten)