Krab mijn huid, dat laagje gevang
tot het scheuren de wereld ingeven mag
en uiterlijk niet langer begin of einde vormen
Laten we in transformatie gaan
of waren mijn dromen te zoet
voor je tanende eetlust van dagen?
Slechts tot zover kan ik dit verbloemen
omdat ik het gegil van lust niet kan overdragen
tot het verstaanbaar gerommel van je maag.
Owja wij waren ooit, al schoot fantasie tekort
en de muziek tot stilte verviel in mijn chaos.
Niet dat de dagen hielpen, nu.
Want alles was immer en altijd verheven
boven de wereld, die trouwens zieker is
dan dansen met de kraaien, zij
die mijn lichaam tooiden tegen de vergangenis
waar tot mijn glimlachjes wel waren gedoemd
in hun suikerspinnenwaan van kermisjaren.
Dus flirt mij niet, tenzij je rozenzwemmen wil
-met alleen de stekels tot ademwater-.
Dat leerde mij snel genoeg.
08.09.2006