en dan
en dan is het donker
schreeuwt de stilte mij toe
met ogen wijd open
nog lang, nee lang niet moe
sterren stralen helder
in totale duisternis
voelbaar en tastbaar
van binnen
een gemis
mijn hart vol verwachting
vlinders liggen in rust
eigenlijk ben ik bekaf
totaal uitgeblust
lia
Fata Morgana: | Zaterdag, september 09, 2006 22:42 |
Soms kun je te moe zijn om te kunnen slapen, wel proberen hoor, liefs Fata. | |
M@rcel: | Zaterdag, september 09, 2006 12:03 |
heel mooi geschreven deze Liefs M@rcel |
|
Niniki: | Zaterdag, september 09, 2006 11:56 |
bekaf zijn en toch niet moe.......wat zit een mens toch soms raar in elkaar hé? Knuffie Nini |
|
Klaes: | Zaterdag, september 09, 2006 11:37 |
ergzeerintens groeten van de filmer |
|
cosmicdoom: | Zaterdag, september 09, 2006 11:19 |
prachtig verwoord,groetjes Jurgen | |
Reiger: | Zaterdag, september 09, 2006 10:21 |
Supermooi deze.... | |
Hilly N: | Zaterdag, september 09, 2006 09:24 |
En dan blijven de sterren voor jou stralen Lia. Prachtig mooi gedicht. Lieve groet, Hilly |
|
elze: | Zaterdag, september 09, 2006 09:09 |
ja Lia is echt mooi ... hoe ik dat weet?.... kuslaifs elze,, [ pracht maar ook treffend en voelbaar |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 09, 2006 09:01 |
En dan...... is er over een tijdje een nog mooiere Lia dan er al was.... Liefs... |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 september 2006 | ||
Thema's: |