Zal ik ooit…?
Alweer een nieuwe dag
En nog steeds, geen lach
Zal mijn lach ooit weer komen?
Nu kan ik er alleen maar van dromen
Zal mijn verdriet ooit stoppen?
Ik zit het nu alleen maar op te proppen
Zal ik ooit mijn tranen kunnen drogen?
Heb ik dan nog wel die doorzettingsvermogen?
Ik zou het echt niet weten
Het liefste wil ik nu alles vergeten
Maar dat kan ik echt niet
Daarvoor heb ik te veel verdriet
Was zij nog maar bij mij
Dan was ik nu tenminste blij
Ik weet wel dat het zo beter is
Maar mijn zusje is een te groot gemis
1 jaar lang had ze verdriet en pijn
Zal ze nu gelukkig zijn?
Daar hellemaal boven?
Ik zal het toch echt moeten geloven
Na een lange strijd tegen de ziekte moest ik haar laten gaan
Over de sterren en de maan
Ik zal haar nooit vergeten
Ik heb dagen lang van s`morgens vroeg tot s`avonds laat, op der kamertje gezeten
Het verdriet om haar zal nog lang bij me blijven
Kon ik haar nog maar een keer zien, of een brief schrijven
Om haar te laten weten,
Ik hou van jou, ik zal je nooit vergeten
Nu is me zusje er niet meer
Ik mis haar elke dag meer
Ze had net geen vier jaar te leven gekregen
Maar ooit zullen mijn zusje en ik, weer samen de pret van vroeger beleven…