kronkels
mijn spinsels kronkelen
als woeste rivieren
golvend door mijn
hersenpan heen
al beukend krioelend tegen
rotsen aan
verlies ik er onderwijl
soms één
mijn zak met lasten
wordt verlicht
en ginder
hé ja
daar ginder
schijnt de zon
het wordt licht
Lia
elze: | Woensdag, september 13, 2006 17:29 |
verschillende reacties,,,je weet , er is maar één die je goed kent kuslaifs elze |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, september 13, 2006 15:31 |
Heerlijk positief gedichtje... Knuf... |
|
M@rcel: | Woensdag, september 13, 2006 12:44 |
ook al is of was die tijd nog zo donker..het zonlicht zal je toekomst altijd doen openbloemen Liefs M@rcel |
|
Niniki: | Woensdag, september 13, 2006 12:10 |
IK wens je veel zon toe! knuffie |
|
Tinneke 1: | Woensdag, september 13, 2006 08:44 |
en ga ervoor nu ;) mooi ! Tinneke x |
|
Innerchild: | Woensdag, september 13, 2006 08:20 |
Heb jij migraine soms ? | |
de nifter: | Woensdag, september 13, 2006 08:09 |
ja. onvermijdelijk. net als de wekker | |
Artifex: | Woensdag, september 13, 2006 08:03 |
Zie je wel, en nu dus gaan genieten van dat licht! Liefs, Artifex. |
|
fran92: | Woensdag, september 13, 2006 07:42 |
en zo zal dat elke keer weer gaan.. het is niet donker genoeg of het licht zal er weer zijn.. liefs fran92 |
|
sunset: | Woensdag, september 13, 2006 07:08 |
En dat telkens weer (Maar gelukkig weet jij dat zelf ook). Treffend, tonend. Liefs en warme knuf, sunset |
|
H.J.: | Woensdag, september 13, 2006 06:57 |
jah deze kant op schijnt de zon :)xx H.J. |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2006 | ||
Thema's: |