Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Eenmalig
Bijna elke dag
Als ik wakker word
Denk ik aan dat moment toen ik je zag
Het leek voor jou misschien even
Maar voor mij een lange tijd
Ik wou dat ik jou dat gevoel kon geven
Maar jij kijkt naar me als naar een kleine meid
Lachend sta ik op
En kleed me aan
Dan sla ik me voor me kop
Waarom heb ik je laten gaan?
Ik stap er overheen
Jij bent ook maar een persoon
Niet dat ik dat meen
Het was een fout
Maar ik wou het niet missen
Zelfs niet voor een berg goud
En jij? daar ken ik alleen naar gissen
Niemand die het ziet
Het rood is naar me hoofd gestegen
Maar niemand die het ziet
Dus laten ze me staan in de regen
Ik wil niet terug
Ook al had ik dan misschien jou
Ik wil niet terug
Zeker niet zo gauw
Reacties op dit gedicht
emotie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
emotie
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
24 september 2006
Thema's:
[Leven]
[JIJ]