je zelf onbewust tegen strijden....
verliezen doordat je heb gewonnen...
jezelf en niemand bevrijden...
stoppen en eigelijk nog niet begonnen...
er niet mee kunnen omgaan....
want je hebt het dan al neer gelegd...
je lacht voor elke traan..
soms doe je dingen zo....
omdat je het al heb gezegt..
zie het als een werkelijke waan....
maar zoals alles is er ook een einde aan dit gevecht...
en zoals een verloren strijder zal je dan ook niet meer op het slagveld willen staan...
zo goed ..... en daarom slecht....
zoveel wegen....... verdwaalt...... maar toch weet iets de weg.....
jezelf verlaten en te diep aan je eigen gehecht....
je ziet iets niet in maar heb je allang erbij neergelegd...
vragen wat storen...
vragen die plagen...
stemmen horen...
stemmen wat klagen....
alsof de overwinning van binnen is verloren...
stemmen.....
wat geen woorden met zich mee dragen...
maar ooit zal het gevecht woorden op gegeven.....
omdat het met de overwinning verder moet gaan leven......
voel je gedachten....
denk aan wat je voelt..